Normalmente, cando descobres algo singular, queres compartilo coa túa xente, un sitio onde comer, un lugar que visitar, unha viaxe inolvidable…
Pero cando consideras que é algo realmente especial que a maior parte das persoas descoñecen, egoistamente queres gardar esa información contigo e esperar a que chegue o momento axeitado para revelalo.
Ese momento chegou para min. Quero facelo voso tamén.
Un día, fai xa un ano, camiñaba cun compañeiro de traballo, que como cada primaveira levamos a cabo un proxecto común, no que percorrer Compostela de arriba abaixo inmortalizando curiosidades coa súa cámara é o noso cometido durante algúns días.
Nunha desas xornadas, mentres charlabamos animadamente pola “Calle Hortas” entre risas, preguntoume, Patri: ¿coñeces a rúa máis bonita de Santiago?
Pareceume divertido o que eu interpretei coma un xogo para pasalo rato…
A miña respota foi; ¡supoño ca si! e ofrecinlle a que para min é a vía con máis encanto de Santiago…¡a calderería!
Na súa expresión debuxouse un sorriso e pregoume que pechara os ollos..
Sen rechistar fixen o que me dicía, notei coma as súas mans me suxeitaban polos brazos e cambiaban a traxectoria dos meus pasos.
Alí a só uns metros de onde nos atopabamos, un callexón tan estreitiño que case resultaba asfixiante conduciunos ao que desde entón, é tamén para min a rúa más bonita de Santiago.
Non vos podo dicir máis, xa que non atopo palabras para describir o que sentín cando abrín os ollos.
Por iso, invítovos a sentir o mesmo...
Baixa pola rúa de san clemente e antes de chegar ao restaurante ao que lle da nome métete a esquerda por un “ pasadizo” entre dúas casiñas case pegadas.
Xa me diredes que tal…
sábado, 27 de marzo de 2010
Suscribirse a:
Enviar comentarios (Atom)
Moi bonita si señora.. graciñas por compartila ;)
ResponderEliminar